گریه می کردم به یادش کسی یارم نبود           تنهای تنها شدم کسی یارم نبود

دل گرفت وسوی این و آن کردم                 به هر کس نا کس روی کردم

کسانی که دم از رفاقت میزنند              دست روی دست گذاشته یا نیش میزنند

چرا درد مرا کس نداند                    دلم که جز خدا کس ندارد

درد دل زیاد است و خاک میشود         به آخربند نرسیده با اشک و خون پاک میشود

از سروده های دوست عزیز محمد باقر طاهری

از دلم گویم که جز آواره ای از آن نمانده است
که گاهی میشود حتی
دگر خود نیز یادش نمیکنم
هر کسی زخمی بر او آورده است
یادگاری نوشته و رخت بر بسته است
دلم به جور و جفا خو دارد
چرا نالم خودم کرده ام
همه را چون خود خاکی فرض کرده ام
میدانم که دگر جای گلایه نیست
ولی میدانم که این سزای منه آواره نیست

از سروده های دوست عزیز محمد باقر طاهری

دانشجوی جغرافیا : مکان ، آب و هوا و شرایط محیطی در او تاثیری ندارد چون او همه جا هست!

دانشجوی علوم ارتباطات : تا او هست ، هیچکس تنها نیست

قصد توهین ندارم ولی حالا شما مونثی ها ازش بترسین و برین روی میز یا بیرئن از خونه و یا میتونین داد بزنین بابا بیاد به دادتون برسه.سوسک چندش آوره ولی موش و گربه رو چی میگین؟؟؟

سه نفر در تقسیم ۱۷ شتر با هم نزاع می کنند . اولی مدعی  ۱/۲ دومی ۱/۳ و سومی ۱/۹ از شترها بودند و به هر ترتیب که می خواستند شتر ها را تقسیم کنند نتوانستند یعنی :

۱۷*۱/۹=۱٫۸                                           ۱۷*۱/۳=۵٫۶                               ۱۷*۱/۲ =۸٫۵

هیچ یک از علمای وقت نتوانستند مشکل آنان را حل کنند موضوع را نزد علی (ع )می برند…..

ایشان یک شتر خود را به آن ۱۷ شتر اضافه می کند ، سپس ۲/۱ آن یعنی ۹ شتر را به اولی و ۳/۱ که ۶ می شود را به دومی و ۹/۱ آن را که ۲ می شود به سومی می دهد و جمع کل شترهای تقسیم شده ۱۷ نفر می گردد. و در نتیجه یک شتر باقی مانده خود را نیز بر می دارد

خيلي قانع،صبور و آرام،پرتحمّل،عاشق مالكيّت،حسود،متعصّب،اهل اعتدال، با محبّت،قوي و سالم،عاشق عطر و بوي طبيعي،از تجارب گذشته الهام مي‌گيرم،وفادار،مخالف افراط،‎‎‎با سليقه،خوشگل‌پسند،پول‌دوست،هميشه راضي،مصمّم،پُركار،سخاوتمند،مؤقّر و سنگين،فقط در مقابل حرف آرام رام مي‌شوم،اهل ماديّات،دنبال زندگي شيرين و آرام،مادّي‌گرا و سودجو،به‌هر كاري صورت واقعي مي‌دهم،مخالف خشونت و در مواقع ضروری آماده تار و مار،با ثبات و پايدار،عاشق صلح و آرامش،صادق،مال جمع كن،اهل هنر،مخالف درگيري،اگر عصباني شوم طوفان بپا مي‌كنم،هركاري را به پايان مي‌رسانم،مدیر فعّال،با همه كنار مي آيم غیر از فامیلم بنا به دلایل شخصی،خود سر و خود محور،نجيب،عاشق خانه و خانواده،عاشق طبيعت،عاشق رفتار ملايم،كمك رسان،داراي قلبي بزرگ، با صفا،مسلّط به نفس،داراي عزّت نفس،عاشق گل و زيبائي،بي تفاوت نسبت به دشمنان،ميانه رو،رفيق و دوست بسيار شيرين،شيك پوش، علاقه‌مند به موسيقي،قدر شناس،مخالف عجله،داراي تحمّل زياد،محتاط و مخالف اعتراض.



دير ناراحت مي‌شوم اما اگر ناراحت شوم دنيا را به‌هم ميريزم. دوست و همیار شوخ،سياستمدار، مطيع و خانه‌دار را به حد پرستش دوست دارم.آرام،اهل عمل،حساس،محتاط هستم ولي اصلا رويائي نيستم.زود رنج و بد خشم هستم اما هرگز از خانه‌ام وعشقم قهر نمي‌كنم. دست و دلباز اما حسابگر هستم.

دید مجنون دختری مست و ملنگ
در خیابان با جوانانی مشنگ

خوب دقت کرد در سیمای او
دید آن دختر بُود لیلای او

با دلی پردرد گفتا این چنین
حرف ها دارم بیا (پیشم بشین)

من شنیدم تازگی چت می کنی
با جوانی اهل تربت می کنی

نامه های عاشقانه می دهی
با ایمیل از ( توی) خانه می دهی

عصرها اطراف میدان ونک
می پلاسی با جوانان ونک

موی صاف خود مجعد می کنی
با رپی ها رفت و آمد می کنی

بینی خود را نمودی چون مویز
جای لطفاً نیز می گویی (پلیز)

خرمن مو را چرا آتش زدی؟
زیر ابرو را چرا آتش زدی؟

چشم قیس عامری روشن شده
دختری چون تو مثال زن شده

دامن چین چین گلدارت چه شد؟
صورت همچون گل ِ نارت چه شد؟

ابروی همچون هلالت هم پرید؟
آن دل صاف و زلالت هم پرید؟

قلب تو چون آینه شفاف بود
کی در آن یک ذرّه ( شین و کاف) بود

دیگر آن لیلای سابق نیستی
مثل سابق صاف و عاشق نیستی

قبلنا عشق تو صاف و ساده بود
مهر مجنون در دلت افتاده بود

تو مرا بهر خودم می خواستی
طعنه ها کی می زدی از کاستی؟

زهرماری هم که گویا خورده ای
آبروی هرچه دختر برده ای

رو به مجنون کرد لیلا گفت : هان
سورۀ یاسین درِ ِگوشم نخوان

تو چه داری تا شوم من چاکرت؟
مثل قبلن ها شوم اسپانسرت ؟

خانه داری ؟ نه ، اتول ؟ نه ، پس بمیر
یا برو دیوانه ای دیگر بگیر

ریش و پشم تو رسیده روی ناف
هستی از عقل و درایت هم معاف

آن طرف اما جوان و خوشگل است
بچه پولدار است گرچه که ول است

او سمندی زیر پا دارد ولی
تو به زحمت صاحب اسب شـَلی

خانه ات دشت و بیابان خداست
خانۀ او لااقل آن بالاهاست

با چنین اوضاع و احوالت یقین
خوشه ات یک می شود ، حالا ببین

او ولی با این همه پول و پله
خوشۀ سه می شود سویش یله

گرچه راحت هست از درک و شعور
پول می ریزد به پای من چه جور

عشق بی مایه فطیر است ای بشر
گرچه باشی همچو یک قرص قمر

عاشق بی پول می خواهم چکار
هی نگو عشقم ، عزیزم ، زهر مار

راست می گویند، تو دیوانه ای
با اصول عاشقی بیگانه ای

این همه اشعار می گویی که چه؟
دربیابان راه می پویی که چه؟

بازگرد امروز سوی کوه و دشت
دورۀ عشاق تاریخی گذشت

تازه شیرین هم سر ِ عقل آمده
قید فرهاد جـُلمبر! را زده

یا همین عذار شده شکل گوگوش
کرده از سرتا نوک پایش روتوش

با جوانان رپی دم خور شده
نان وامق کاملاً آجر شده

ویس هم داده به رامین این پیام
بین ما هرچه که بوده شد تمام

پس ببین مجنون شده دنیا عوض
راه تهرن را نکن هرروزه گز

اکس پارتی کرده ما را هوشیار
گرچه بعدش می شود آدم خمار

بیخیال من برو کشکت بساب
چون مرا هرگز نمی بینی به خواب

گفت با «جاوید» مجنون این چنین:
حال و روز لیلی ما را ببین

بشکند این « دست شور بی نمک»
کرده ما را دختر قرتی اَنک

حال که قرتی شده لیلای من
نیست دیگر عاشق و شیدای من

می روم من هم پی ( کیسی ) دگر
تا رود از کله ام عشقش به در

فکر کرده تحفه اش آورده است
یا که قیس عامری یک برده است

آی آقای نظامی شد تمام
قصۀ لیلی و مجنون ، والسلام

خط بزن شعری که در کردی زما
چون شده لیلای شعرت بی وفا

آقای سکسکه عمل کرده، می‌ره سر کار و میاد و زندگی‌شو می‌کنه!