تنها بودم تنهاتر شدم با رفتن یار

  ندانستم ز کدامین گناه مجازات کرد مرا

  میدانست که عاشقشم

  ولی ندانستم که مرا دارد دوست یا نه؟

  زبانش می گفت دوستم داره

  ولی چشمانش فریاد بر می آورد

 د لش مال دیگری است

 ز بی وفاییش گذشتم

 ولیکن هر جا روم

 به رخ هرکس بنگرم

  در خلوت کنج خانه ام

 در گردش های شبانه ام

  در عبادت هایم

 رخ ماهش به نظرم آید

 ز هر چیزم میگذرم

 تا شاید باز آید

 ولی حیفا،ولی دریغا

 که دستش در دست دگری است   

حال هر جا هستی

دستت تو دست هر کی هست ز خدا خواهم

   در تنهاترین تنهاییم که تنهای تنهایم گذاشتی

  در تنهاترین تنهاییت تنهای تنهایت نگذارد

عاشق نبودی تو من عاشقت بودم

من با نفسهایم نام تو را خواندم

سفیران

هيچ مي داني كه رفتي من چه حالي داشتم
دور خود مي گشتم و با خود جدالي داشتم
لحظه ها زل مي زدم بر قاب عكس خاطرات
لحظه ها مي رفت و من عشق خيالي داشتم
لحظه ها رد مي شد و رد مي شدي از پيش من
پيش چشمم چشمه ي آب زلالي داشتم
پيش خود در خلوتم مي سوختم اما چقدر
روي شادي پيش چشم اين اهالي داشتم
آمدي، رفتي ولي زود از كنار خاطرم
لحظه ديگر اگر بودي سؤالي داشتم
روي دوش عشق وقتي آمدي اي نازنين
كاش من هم مثل تو آن لحظه بالي داشتم
بعد آن تشييع سرخت، سبز ماندي، من ولي
هيچ مي داني كه بعد تو چه حالي داشتم

سفیران

با قلبی شکسته جوابت دهم

با غروری له شده از عشقم گویم

تو که میدانستی ز روزگار دیدم ضربات

تو خود گفته بودی شوم مرهم زخمات

حال بین کار فلک را که

مرهم را نمک بر زخم کرده

در سکوت مرگ آورم رفتی

حال آمدی ز عشق خیالی

ز لبهای بی رنگ من

ز لبهای مثل کویره من

ز لبهای برنده تر ز تیغان

بوسه بر چینی از لبان

برو که این عشق نیست

برو عشقت هوس است

برو تو هم رهرو این ره نبودی

متنفرم زلیلا، ز مجنون و نظامی

مرا که عمر دادم عشق دادمت

ولیکن درو کردم ازت مرگ و نفرت

حال که کردی بی خانه ام

میگردی نشانی ز کویم

سفیران

پسرک هیچی نداشت جز یه ساز و یه صدا

عاشق دختره شد آروم آروم بی صدا

با دل عاشق و پاک چه زود افتاد

میون زندون چشمهای دختره با یک نگا

صدای پُر سوزی داشت یه دل پر خونی داشت

روحش از آیینه بود قلبش از جنس طلا

پسرک سادگی می کرد دخترک دلبری می کرد

قلبهاشون صاف و زلال شد واز غصه جدا

قول زندگی دادن، دست عاشقی دادن

بهاری شد دلاشون پر شد از یاد خدا...

 برگهای عاشقی ریخت، وقتی که پاییز رسید

گل نشد عشق اونا غنچه غنچه پوسید

یکی شون عهدو برید یه دل تازه خرید

دست عشقش رو کشید با یکی دیگه پرید

دختره با غریبه رفت و...  پر کشید!...

عشقشون خاطره شد دلها بی عاطفه شد

نامه ها دیگه براش یه ورق باطله شد...

پسر قصه منم همدم غصه منم

حالا اون رفته و اون عاشق خسته منم

اون که دل داده منم ساده ی ساده منم

اونی که ترانه مرگو سر داده منم

نمی یاد!...  وقتی می یاد،  مرده توی کفنم

نمی یاد!  وقتی می یاد دیگه پوسیده تنم

سفیران

سلامم به اشکهای ریخته شده ات

دلم سالهاست با دلت روبروست

بگو عاشقمی تا سلامت کنم

تمام دل و جونم را به نامت کنم

بگو پشیمانی ز خیانتت

تا ز عشقم ببخشمت

بگو که برمیگردم پیشت

تا کنم قبولت

بگو که تو هم زاین دوری در عذابی

تا نسپارمت به خدا از نفرت

(سفیران)

عشق آغازگرزندگی است

عشق کورکننده بینای هاست

عشق دوری از عقل وهوش است

عشق لمس احساس زیبای هاست

عشق درداست وغم است ونیرنگ

عاشق نشو اگرشدی فراموشش نکن

عاشق نشو اگر شدی هم قسم نشو

عاشق نشو اگرشدی فریاد نزن دادنزن

عاشق نشو اگر شدی ترک اش نکن

باز من دیوانه عاشق شدم

بازمن یاد گذشته افتادم

اشک باران شد وغم دلم را شکست

دوستت دارم هرکجا هستی

افرین به عشق به عاشقی.

نفرین به بخت و سرنوشت.

 به اون نگاه که عشقتو.

تو سرنوشت من نوشت.

نفرین به من نفرین به تو.

نفرین به عشق من و تو.

به ساده بودن منو.

به اون دل سیاه تو..........

عشق من عاشق شدی آواره باز دل شدی عاشقی درد دل سوزه دل تنگ دلم عاشق شدم باز با یک نگاه مستانه دیوانه شدم دوست داشتن ما هم شده سراب برای عشق ما هرکجا اشک مرا دیدی و خندیدی و گفتی دیوانه عشق منی انتظاردیدن اون نگاه ناز تو دیوانه کرددیوانه کرد هرروزی که اسمان ابری می شد نگاه من عاشقانه غمگین می شد اشک من درمی امد رنگین می شد یاد اون اسمان ابی یاد اون دریای ابی یاد اون رنگین کمان هفت رنگ همه انها فقط لحظه ای بود اما عشق هم دروغ بود یک لحظه می موند دل گرفته و اشک می ریزه چشمام نکن چشمای من هم عاشق شدن دروغ می گویند اشک های من واقعی نیست